ارزیابی تحمل به خشکی در لاین های ذرت دانه ای با استفاده از شاخص های تحمل به تنش خشکی

شناسایی لاین های متحمل به خشکی در تولید ارقام هیبرید ذرت که در شرایط محدودیت آب بتوانند عملکرد قابل قبولی تولید کنند از اهمیت خاصی برخوردار است. به این منظور20 لاین ذرت در سه شرایط آبیاری کامل، تنش درمرحله رویشی و تنش درمرحله زایشی در سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384 در مزرعه مؤسسه تحقیقات، اصلاح و بذر و نهال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بررسی با استفاده از شاخص های مختلف تحمل به خشکی نشان داد که بر اساس شاخص های ssi و tolلاین k3651/1 به عنوان متحمل ترین لاین در شرایط تنش درمرحله زایشی و لاین k3615/1 به عنوان متحمل ترین لاین در شرایط تنش درمرحله رویشی شناخته شدند. این دو شاخص ژنوتیپ هایی با عملکرد پایین در شرایط عادی و عملکرد بالا در محیط تنش را تعیین می کنند. شاخص های mp، sti، gmp و harm که مقادیر بالای آن ها نشان دهنده تحمل به تنش در ژنوتیپ های مورد بررسی است، لاین های k3615/2 (به ترتیب با عملکرد 77/4، 7/2 و 43/2 تن در هکتار) و k19/1 (به ترتیب با عملکرد 20/4، 83/2 و 51/2 تن در هکتار) را به عنوان لاین های با عملکرد بالا در هر سه شرایط بهینه، تنش در مراحل رویشی و زایشی تعیین کردند. بابررسی همه شاخص ها و با توجه به اینکه بهترین لاین ها، لاین هایی با عملکرد بالا در شرایط بهینه و حداقل کاهش عملکرد در شرایط تنش است، می توان لاین های k3615/2 ( به ترتیب با عملکرد 77/4 ، 70/2 و 43/2 تن در هکتار)، k3640/6 (به ترتیب با عملکرد 40/4 ،93/2، 20/2 تن در هکتار) و k19/1 (به ترتیب با عملکرد 20/4، 51/2 و 83/2 تن در هکتار) را به عنوان مناسب ترین لاین ها به ترتیب در شرایط بهینه، تنش درمراحل رویشی و زایشی در تولید ارقام هیبرید متحمل به تنش خشکی معرفی کرد.